Wrzesień 1963 roku. Liceum im. Woltera przygotowuje się do kolejnego roku szkolnego. Pierwszy raz w szkolnych murach pojawią się też uczennice, a dokładniej jedenaście uczennic, wszystkie w pierwszej klasie. Dyrektor liceum jest zachwycony, ale jego zastępca nie podziela entuzjazmu zwierzchnika. Razem z żoną, szkolną pielęgniarką Jeanne, będzie musiał zmierzyć się z chaosem koedukacji.

Klasę 1A czeka pierwsza lekcja WF-u. Dziewczyny czeka zaskoczenie. Poza tym uczniowie rywalizują o stanowisko przewodniczącego klasy. To także trudny dzień dla Bellangera. Odbędzie się posiedzenie komisji dyscyplinarnej w sprawie jego siostrzeńca. Wicedyrektor bacznie obserwuje też nową anglistkę, pannę Couret, która próbuje znaleźć sobie miejsce w szkole.

W tym tygodniu uczniowie mają przygotować prezentację w parach. Simone cieszy się ze spotkania z Jean-Pierre’em w domu Michèle, która liczy na dobrą ocenę. Annick poznaje nowego partnera swojej mamy. Mężczyzna wydaje się jej podejrzany. Zbliża się mecz piłki nożnej uczniów i nauczycieli. Tym razem sędzią będzie Bellanger, a na boisku wyjątkowo pojawi się kobieta.

Bellanger cieszy się z powrotu do szkoły po przerwie świątecznej. Chłopcy nie mogą usiedzieć spokojnie, co irytuje Michèle, która chce wiedzieć od czego „można ogłuchnąć”. Ma dość traktowania jej jak dziecko. Kiedy podczas lekcji angielskiego na jaw wychodzi źródło zamieszania, Couret i Bellanger muszą wspólnie poradzić sobie z nowym problemem wychowawczym.

Jeanne, szkolna pielęgniarka, jest w teatrze z Denise. Poznaje tam charyzmatyczną aktorkę Irène. W drodze powrotnej Denise spotyka Bellangera, który odprowadza ją do domu i zwierza jej się ze swoich kłopotów sercowych. Tymczasem państwo Couret nie mogą zrozumieć nagłej zmiany w życiu Camille. Przecież układało jej się z Francisem…

Annick nie chce przeprowadzać sekcji żaby. Oferuje godzinę korepetycji w zamian za kradzież płazów. Chłopcy z radością podejmują się wyzwania, jak zwykle pomijając w swoich planach siostrzenicę wicedyrektora. Simone, która cierpi tego dnia na silne bóle menstruacyjne radzi Michèle, by ta pokazała, na co ją stać, i sama wykradła żaby.

Całe szczęście, że Michèle ma Laubraka, bo obraziła się na Jean-Pierre’a i Simone. W szkolnej świetlicy opowiada, co widziała w kinie. Szkoła huczy od plotek. Zbliża się też olimpiada z łaciny. Jean-Pierre wie, że musi wygrać.

Rodzice Michèle martwią się, że dziewczyna nie wróciła do domu. Dyrektor chce jeszcze tego samego dnia porozmawiać z Michèle, jeśli to ona rozpuściła plotki o Jeanne. Paul dowiaduje się, że Michèle uciekła z jego uczniem, i rozpoczyna poszukiwania. W głębi duszy podziwia odwagę dziewczyny. Z okazji zakończenia roku szkolnego uczniowie urządzają imprezę-niespodziankę u Pichona.