W połowie lat 70. XX wieku nowa agencja DEA rekrutuje dwóch policjantów meksykańsko-amerykańskiego pochodzenia: Kikiego Camarenę i Hectora Berrelleza. Kiki trafia do Guadalajary, miasta rządzonego przez lokalny kartel, a Hector zajmuje się kartelem w Los Angeles. Kartel przekupuje wielu policjantów, w tym trzech funkcjonariuszy policji stanowej w Jalisco. Porwanie Kikiego wstrząśnie oboma krajami.

Po zabójstwie Kikiego Hector zostaje przydzielony do Meksyku. Dochodzi tam do najdłuższej i najbardziej krwawej strzelaniny w historii DEA, po której kartel wyznacza za jego głowę milion dolarów nagrody. Hector robi też wrażenie na szefostwie DEA — ten wyjątkowo zaciekły agent otrzymuje rozkaz poprowadzenia śledztwa w sprawie zabójstwa Kikiego.

Informatorzy Hectora przekazują mu wstrząsające informacje — uzyskuje on zeznania świadków porwania, tortur i zabójstwa Kikiego. Dowiaduje się, że do zbrodni doszło w willi kartelu w obecności przedstawicieli meksykańskich władz i tajemniczego Kubańczyka, a także tego, że kartel i rząd starają się zatuszować sprawę.

Hector dowiaduje się, że tajemniczym Kubańczykiem, który przesłuchiwał Kikiego, jest agent CIA Félix Rodríguez, kluczowa postać afery Iran-Contra. Choć ostrzegano go, żeby nie drążył sprawy, Hector kontynuuje śledztwo. Zostaje wysłany na przymusową emeryturę. Śledztwo umiera na wiele lat, ale nagle pojawia się nowy informator, który stawia szokujące zarzuty.