Na początku XX wieku rodzina Ughetto z północnych Włoch marzy o nowym starcie za granicą. Podróż Luigiego Ughetto do Francji odmienia ich los. Film, będący fikcyjnym dialogiem z Cesirą, nieżyjącą już babcią reżysera, oddaje hołd odwadze włoskich imigrantów - poetycki hołd ich uniwersalnemu doświadczeniu. Zmęczeni biedą dziadkowie Alaina Ughetto szukają pracy we Francji i Szwajcarii.