Bir ağaç devrilip parktaki bir kaydırağı kırdığında, Bianca ve arkadaşları, yeni bir kaydırağa yetecek kadar para biriktirmek için birlikte limonata satmak zorunda kalıyorlar.

Dilek Dağı’nın zirvesine ulaşmak için çıkılan bir kamp macerasında Bianca, takım çalışmasıyla, ailesinin her zorluğu aşabileceğini öğreniyor.

Hapşu! Bob hapşırıyor. Bianca onun sevdiğini bildiği şeylerle Bob’un kendini daha iyi hissetmesi için uğraşsa da yaptıklarının hiçbiri işe yaramıyor ve ona daha kötü hissettiriyor. Bianca biriyle ilgilenmenin en iyi yolunun neye ihtiyaçları olduğunu sormak olduğunu öğreniyor.

Bianca’nın dilek sihri, Bianca onu toparlamayı unuttuğunda kontrolden çıkıp oyun parkında ortalığı karıştırıyor. Maymunlar, orman sarmaşıkları ve çok endişeli bir muz (Bob- bu sen misin?) sayesinde Bianca bir şeylerin alt üst olmaması için toparlanması gerektiğini öğreniyor.

Asalar yukarı! Kanatlar açık! Bianca ve arkadaşları Dilek Topu oynarken öyle eğleniyorlar ki, ne asası ne de kanatları olan Bruno’nun dışlanmış hissettiğini fark etmiyorlar. Bianca Bruno’nun nasıl hissettiğini anlamak için kendini onun yerine koyuyor ve herkesin dahil olduğu bir şekilde oynamanın yolunu arıyor.

Bianca’nın sınıf arkadaşları sınıflarını Mısır gibi mi yoksa Çin gibi mi dekore edeceklerini oylayacaklar ama Bianca nasıl karar verebilir? Dilek Sihri sayesinde Bianca ve Bob iki ülkeyi de keşfederek neyi sevip neyi sevmediklerine karar veriyorlar. Böylece en önemli şeyin tercih yapmadan önce bilgi sahibi olmak olduğunu öğreniyorlar.

Bir aile yemeğine hazırlanırken, Bianca ve annesi birbirlerine kızıyorlar; bu da onları sorunlarını en yi şekilde çözümlemenin yollarını ararken birbirlerinin duygularını daha iyi anlamaya zorluyor.