ดาบพิฆาตอสูร

เรนโกคุ เคียวจูโร่ได้ออกเดินทางมายังพื้นที่ เพื่อมาตรวจสอบรถไฟนิรันดร์ที่พบว่ามีผู้โดยสารมากกว่า 40 คนหายไปอย่างปริศนา และระหว่างนั้นก็ได้พบกับอสูรโดยบังเอิญ หลังจากช่วยเหลือคนที่โดนอสูรทำร้าย ก็มุ่งหน้าสู่รถไฟนิรันดร์ สุดท้ายแล้ว ทางข้างหน้านี้จะมีอะไรรอคอยอยู่...

หลังจากที่พวกทันจิโร่เสร็จสิ้นการฝึกฝนที่คฤหาสน์ผีเสื้อ จึงได้มุ่งหน้าไปยังสถานที่ทำภารกิจต่อไป สู่รถไฟนิรันดร์ ที่แห่งนั้น มีเรนโกคุที่ได้ขึ้นมาก่อนล่วงหน้าแล้ว พวกเขาจึงได้มารวมตัวกันได้ในที่สุด ทันจิโร่ถูกความกระตือรือร้นเกินไปของเรนโกคุกดดัน กับเซนอิตสึที่กลัวอสูรไม่เข้าเรื่อง และอิโนสุเกะที่ยังตื่นเต้นอยู่กับรถไฟ บนยานพาหนะที่มีผู้โดยสารมากมายนี้ กำลังจะมีการต่อสู้ครั้งใหม่อุบัติขึ้นมา

ทันจิโร่ได้หวนกลับไปชีวิตอย่างมีความสุขกับครอบครัว แต่ทว่านั่นคือ วิชาของอสูรข้างแรมลำดับที่หนึ่งอย่างเอนมุ ที่ทำให้เห็นโลกความฝันแบบนี้ เป้าหมายของเอนมุคือลอบเข้าไปในจิตใต้สำนึกของพวกทันจิโร่และทำลาย “แก่นของจิตใจ” สุดท้ายแล้ว พวกทันจิโร่จะตื่นขึ้นมาได้ก่อนที่แก่นของจิตใจจะถูกทำลายหรือไม่

หลังจากทันจิโร่รู้ว่าการจะลืมตาตื่นขึ้นมาจากความฝันต้องฟันอะไรทิ้ง ก็ตัดสินใจที่จะฟันคอของตนเอง ในอีกทางด้านนึง เหล่าผู้ที่ร่วมมือกับเอนมุในการเข้าไปในพื้นที่แห่งจิตไร้สำนึก เพื่อที่จะทำลายแก่นแห่งจิตใจของพวกทันจิโร่ ได้ร้อนรนเร่งรีบที่จะทำตามเป้าหมายให้สำเร็จ...

เอนมุที่ได้หลอมรวมร่างกายเข้ากับรถไฟนิรันดร์ ได้ใช้ผู้โดยสารนับสองร้อยชีวิตเป็นตัวประกันด้วยการควบคุมจากสายรยางค์ที่มาจากร่างของเอนมุ ทำให้ทันจิโร่ปกป้องคนเดียวก็เต็มกลืนแล้ว แต่ทว่า เมื่อรวมอิโนสุเกะที่ตื่นไวกว่าคนอื่น ตามมาด้วยเนซึโกะ เซนอิตสึ เรนโกคุเข้ามาสมทบด้วย การผนึกกำลังเพื่อทุ่มเทชีวิตปกป้องผู้โดยสารจึงได้เริ่มต้นขึ้น

ในที่สุดเอนมุก็ถูกตัดคอลงด้วยฝีมือของทันจิโร่กับอิโนสุเกะ รถไฟนิรันดร์ก็ได้ล้มครืนลงไป พาให้พวกทันจิโร่กระเด็นออกจากรถไฟ เมื่อทันจิโร่ได้ยินจากเรนโกคุว่าผู้โดยสารในรถไฟปลอดภัยดีก็เกิดความโล่งใจ แต่ทว่าในเวลานั้น ได้มีอสูรตนหนึ่ง ปรากฏกายต่อหน้าพวกเขา...

ทันจิโร่กับอิโนสุเกะได้แต่เฝ้ามองดูอย่างเดียว ระหว่างที่การต่อสู้อันดุเดือดระหว่างอาคาสะกับเรนโกคุยังคงดำเนินต่อไป ซึ่งอาคาสะไม่ว่าจะโดนฟันสักกี่ครั้ง ก็สามารถรักษาบาดแผลได้โดยทันที ขณะที่เรนโกคุมีแต่หมดกำลังลงเรื่อย ๆ เพื่อที่จะตัดสินการต่อสู้ เรนโกคุได้ทุ่มเทสุดกำลังงัดไม้ตายสุดท้ายออกมาใช้ เพื่อการต่อสู้ที่ไม่ทำให้ใครต้องตาย จะได้ถึงคราวตัดสินเสียที

หลังจากที่พวกทันจิโร่กลับจากภารกิจที่รถไฟนิรันดร์ ก็ได้กลับไปรักษาตัวอยู่ที่คฤหาสน์ผีเสื้อ แต่ในระหว่างนั้น ทันจิโร่มีถ้อยคำจากเขาที่ต้องนำไปแจ้งที่บ้านเกิดของเรนโกคุ จึงได้ออกเดินทางไปเยี่ยมเยือนขณะที่ผู้เป็นพ่ออย่างชินจูโร่กำลังพูดจาดูถูกเคียวจูโร่ที่ล่วงลับ แสดงอารมณ์หงุดหงิดใส่ทันจิโร่ ก็เปลี่ยนสีหน้าไปทันทีเมื่อเห็นต่างหูของทันจิโร่ สุดท้ายแล้ว ทันจิโร่จะได้รู้อะไรจากตระกูลเรนโกคุบ้าง...

สถานที่ทำภารกิจที่ทันจิโร่ เนซึโกะ เซนอิตสึ อิโนสุเกะ ต้องไปกับอุซุยนั้น คือเมืองที่เปล่งประกายยามค่ำคืน ย่านเริงรมย์ อุซุยได้ส่งภรรยาทั้งสามคนของเขาเข้าไปเพื่อสืบหารวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับอสูรแล้ว แต่กลับขาดการติดต่อที่มีมาอย่างต่อเนื่องลงไปกลางคัน เพื่อที่พวกทันจิโร่จะสามารถเข้าไปสืบหาข้อมูลได้ ต้องแต่งหญิง และปลอมตัวแทรกซึมเข้าไปในร้านของนางโลม...

เพื่อที่จะได้ข้อมูลเหล่าภรรยาของเท็นเก็น พวกทันจิโร่ได้แทรกซึมเข้าไปในแต่ละร้านของย่านเริงรมย์ ที่มาคิโอะได้แทรกซึมเข้าไป อิโนสุเกะก็เกิดความสงสัยห้องแห่งหนึ่งในนั้น จึงเข้าไปดู ส่วนทางด้านเซนอิตสึ เพราะเซนอิตสึได้ยินเสียงเด็กผู้หญิงร้องไห้ จึงได้ออกไปช่วยเหลือยังจุดที่ได้ยินเสียง ต้องตกใจกับสภาพห้องที่กระจัดกระจายพร้อมกับมีเด็กสาวที่มีบาดแผลอยู่ มีร่างหนึ่งได้เข้ามาถึงข้างหลังตัวของเขา...

เซนอิตสึที่พบกับอสูรข้างขึ้นลำดับที่หก ดาคิฮิเมะ ก็รับรู้ว่าเจ้าหล่อนคืออสูร ทว่าอีกฝ่ายก็รู้เหมือนกันว่าเซนอิตสึคือหน่วยพิฆาตอสูร อีกทั้ง หลังจากนั้นเซนอิตสึก็หายตัวไปอย่างไม่รู้สาเหตุ และเมื่อทันจิโร่ อิโนสุเกะ ได้มารวมตัวประชุมประจำเวลา ก็รับรู้เรื่องนั้นจากอุซุย และโดนสั่งให้ถอนตัวออกไปจากย่านเริงรมย์

หลังจากที่อุซุยได้ยินเรื่องวาราบิฮิเมะจากเจ้าของร้านเคียวโกคุ และรับรู้ว่าเจ้าหล่อนเป็นอสูร และออกไปทำการค้นหากลิ่นอายของอสูร จนได้ค้นหาไปจนถึงสถานที่ใช้แยกคนที่ป่วยออกไป เป็นสถานที่ฮินาซึรุอยู่ ที่แห่งนั้นวาราบิฮิเมะได้ใช้ผ้าโอบิกักขังฮินาซึรุเอาไว้ ในอีกทางหนึ่ง ทันจิโร่ที่กำลังต่อสู้กับดาคิฮิเมะอย่างยากลำบาก เพื่อที่จะฟันฝ่าสถานการณ์นี้ไปได้ จึงต้องงัดเอากระบวนท่าใหม่ออกมา...

ทันจิโร่ได้ใช้ “ฮิโนะคามิคากุระ” อย่างต่อเนื่อง ขณะที่ตั้งรับการโจมตีอันดุเดือดของดาคิ แต่ทว่า ผ้าโอบิที่โดนพวกอุซุยซัดเสียกระเจิง ได้กระจัดกระจายหนีกลับไปรวมอยู่ในร่างของดาคิ ทำให้ดาคิมีพละกำลังที่มากยิ่งขึ้น อีกทั้ง มีผู้คนออกมาจากอาคารบ้านเรือนเพราะได้ยินเสียงโหวกเหวกในเมืองบุปผา และดาคิกำลังจะโจมตีเข้าใส่คนพวกนั้น...

เนซึโกะได้รุดเข้ามาช่วยทันจิโร่ที่ตกอยู่ในอันตราย ระหว่างที่เนซึโกะกำลังโดนดาคิฮิเมะโจมตีเข้าใส่ไม่ยั้ง ยิ่งมีรูปร่างที่ใกล้เคียงกับอสูรมากขึ้นเรื่อย ๆ และแม้เนซึโกะที่กลายสภาพเป็นอสูรมากขึ้นนั้นจะสามารถโค่นดาคิฮิเมะลงได้ก็ตาม แต่เมื่อเจอผู้คนที่ติดค้างอยู่ในพื้นที่ต่อสู้ ก็กลับจะพุ่งเข้าไปทำร้าย ทันจิโร่ที่พยายามอย่างเต็มที่เพื่อจะห้ามปรามเนซึโกะอย่างสุดกำลัง ขณะนั้นดาคิฮิเมะก็เข้ามาใกล้พวกเขา...

อุซุยต้องเผชิญหน้ากับดาคิ และอสูรอีกร่างที่โผล่ออกมาจากร่างของดาคิ นั่นคือกิวทาโร่ นำพาให้อุซุยต้องสู้กับอสูรทั้งสองตนนี้อย่างยากลำบาก ในขณะที่เขาโดนเคียวที่แฝงพลังพิษของกิวทาโร่ริดรอนพละกำลังลงเรื่อย ๆ ก็มีเซนอิตสึที่กำลังหลับ อิโนสุเกะ กับทันจิโร่ที่เก็บเนซึโกะใส่กล่องเรียบร้อยแล้ว เข้ามารวมตัวเพื่อช่วยสู้

ฮินาซึรุที่ใช้พิษของดอกฟูจิกับกิวทาโร่ลงไป สร้างโอกาสเล็ก ๆ ให้เกิดขึ้นมา อีกแค่ก้าวเดียวทันจิโร่กับอุซุยก็ชนะแล้ว แต่ก็กลับโดนหยุดยั้งเอาไว้ได้ อีกทั้งยังใช้มนต์อสูรโลหิตต่อหน้าอุซุย ทำให้อำพรางร่างหลบหนีแล้วเข้าไปทำร้ายฮินาซึรุได้ อุซุยกับทันจิโร่ที่พยายามจะเข้าไปช่วยฮินาซึรุก็กลับโดนผ้าโอบิของดาคิฮิเมะรั้งตัวเอาไว้...

การโจมตีด้วยผ้าโอบิทำให้อาคารบ้านเรือนพังทลายลงมา ท่ามกลางซากปรักหักพังนั้น ทันจิโร่ก็ตื่นขึ้นมาพบเซนอิตสึที่โดนเศษซากทับเอาไว้ ส่วนอิโนสุเกะก็โดนกิวทาโร่แทงทะลุหน้าอก อุซุยก็เสียแขนหนึ่งข้าง พร้อมหัวใจที่หยุดเต้น พลันพาให้กิวทาโร่เย้ยเยาะในความน่าสมเพชของทันจิโร่ ขณะนี้ทันจิโร่ ก็น่าจะหมดสิ้นซึ่งหนทางใดจะต่อกรแล้ว แต่ทว่า...

ในตอนท้ายสุดของการต่อสู้อันเด็ดเดี่ยว ทันจิโร่กับอุซุยสามารถตัดคอกิวทาโร่ และเซนอิตสึกับอิโนสุเกะก็ตัดคอดาคิฮิเมะ และยังตัดลงได้ในเวลาเดียวกัน ทว่ากิวทาโร่ได้ปล่อยมนต์อสูรโลหิตอันสุดทรงพลังออกมา นำพาให้ทั้งเมืองถล่มราบไปด้วยกองเศษซาก ทันจิโร่ที่ลืมตาตื่นขึ้นมานั้น ได้ไปสมทบกับ เนซึโกะ เซนอิตสึ แต่อิโนสุเกะกับอุซุยที่โดนพิษของกิวทาโร่เข้าไปนั้น กำลังจะตายแหล่มิตายแหล่...