จังหวะหัวใจ

แวมไพร์อูฮยอลมีความปรารถนาอันแรงกล้า คือการได้เป็นมนุษย์และสัมผัสกับความรักที่ทำให้หัวใจเต้นแรง เขาพยายามหลายวิธีเพื่อให้กลายเป็นมนุษย์แต่ก็ไร้ผล เมื่อได้ยินจากแมวอายุ 1,000 ปีว่าเขาสามารถกลายเป็นมนุษย์ได้หากนอนในโลงไม้ต้นซานจาเป็นเวลา 100 ปี เขาจึงเข้าไปในโลงเพื่อหลับใหลเป็นเวลานาน

ทั้งที่เหลืออีกแค่วันเดียวก็จะครบ 100 ปี แต่เขากลายเป็นมนุษย์ไม่สำเร็จ แถมเขายังถูกผู้หญิงคนหนึ่งชื่ออินแฮกัดจนทำให้เขาเป็นลม ยางนัมแนะนำให้เขาอยู่ข้างๆ และคอยจับตาดูเธอ เพราะเธอดูเหมือนจะไม่ใช่คนธรรมดา ในขณะเดียวกัน อินแฮได้พบกับนักต้มตุ๋นอสังหาริมทรัพย์และเข้าไปพัวพันกับการไล่ล่าเพื่อจับนักต้มตุ๋น แต่กลับพบว่าตัวเองกำลังตกอยู่ในอันตราย...

อินแฮพบว่าอูฮยอลเป็นแวมไพร์จริงๆ อย่างไรก็ตาม สิ่งที่อูฮยอลซื้อด้วยบัตรเครดิตของเธอทำให้เธอตกใจยิ่งกว่า เธอขู่ว่าจะขายคฤหาสน์ถ้าอูฮยอลไม่สามารถจ่ายหนี้ได้ และเริ่มใช้ชีวิตร่วมกับเขาภายใต้สัญญา อูฮยอลได้พบกับสองแวมไพร์ชื่อซังแฮและดงซอบอีกครั้งในตลาดขายของมือสอง พวกเขาคร่ำครวญเกี่ยวกับโลกที่แวมไพร์ถูกมนุษย์ขูดเลือดขูดเนื้อเสียเอง

เลือดที่ริมฝีปากของอินแฮกระตุ้นความทรงจำของอูฮยอลและทำให้เขานึกถึงแฮซอน อูฮยอลสงสัยว่าอินแฮคือแฮซอนที่กลับชาติมาเกิดหรือเปล่า อินแฮไม่สบายใจเรื่องจูบแรกของเธอกับอูฮยอล และยิ่งรู้สึกอึดอัดที่ต้องเจอเขาซึ่งทำงานเป็นภารโรงในโรงเรียนที่เธอทำงานอยู่ ยางนัมบอกกับอูฮยอลว่าถ้าเขาดื่มเลือดของอินแฮซึ่งเต็มไปด้วยความรัก เขาจะกลายเป็นมนุษย์ได้

อูฮยอลพยายามเปลี่ยนเลือดของอินแฮให้เต็มไปด้วยความรัก แต่เธอกลับไม่สนใจ แถมข่าวลือยังแพร่สะพัดในโรงเรียนว่าอูฮยอลและอินแฮกำลังคบหากัน ส่งผลให้อินแฮต้องตกงาน อินแฮดื่มหนักและเปิดเผยอดีตของตัวเองให้อูฮยอลฟังด้วยความรู้สึกหัวเสีย และปฏิกิริยาที่จริงใจของเขาทำให้หัวใจเธอเต้นแรง

อินแฮต้องดิ้นรนหางานใหม่ โดชิกแนะนำให้อินแฮเปิดเกสต์เฮาส์โดยใช้คฤหาสน์ของเธอ แม้ว่าอูฮยอลจะต่อต้านความคิดนี้อย่างมากในตอนแรก แต่ในที่สุดเขาก็ยอมเห็นด้วยเพราะไม่มีทางอื่นแล้วที่อินแฮและโดชิกจะได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น เมื่ออูฮยอลรู้ว่าโดชิกมีใจให้อินแฮเขาก็รู้สึกหึงหวง ในขณะเดียวกัน คนที่อูฮยอลคิดถึงมาตลอดก็ปรากฏตัวต่อหน้าเขา

อูฮยอลตกใจที่เห็นแฮวอนซึ่งดูเหมือนแฮซอนอดีตคนรักของเขาทุกประการ เขาเข้าหาแฮวอนไม่ได้เพราะเหมือนเธอจะจำอดีตชาติไม่ได้ อินแฮรู้สึกสงสารอูฮยอล จึงชวนแฮวอนมาทานมื้อเย็นเพื่อให้อูฮยอลได้ใช้เวลาร่วมกับเธอ แต่อินแฮกลับไม่สบายใจเมื่อคิดว่าตัวตนแวมไพร์ของอูฮยอลอาจถูกเปิดเผยระหว่างมื้ออาหาร

อูฮยอลและอินแฮจำเป็นต้องออกจากคฤหาสน์เนื่องจากการก่อสร้างเกสต์เฮาส์ เมื่อห่างกันไป ต่างคนต่างก็คิดถึงกันมากขึ้นอย่างแปลกๆ อย่างไรก็ตาม อูฮยอลเริ่มมีอาการผิดปกติทางร่างกาย และได้ยินจากยางนัมว่าถ้าเขาไม่ได้กินเลือดของอินแฮซึ่งเต็มไปด้วยความรักแล้วละก็ เขาจะตายในไม่ช้า

โดชิกพบว่าอูฮยอลเป็นแวมไพร์และลองเชิงอินแฮว่าเธอรู้ความจริงอยู่แล้วหรือไม่ แต่เธอกลับปกป้องอูฮยอล อูฮยอลอยู่ไม่สุขเมื่อเขายังไม่สามารถดื่มเลือดของอินแฮเพื่อให้มีชีวิตรอดได้ แถมต้องเผชิญกับความท้าทายเพิ่มเมื่อแฮวอนเริ่มแสดงความรักต่อเขามากขึ้น อูฮยอลทรมานใจเพราะไม่ได้ดื่มเลือดของอินแฮที่เต็มไปด้วยความรักสักที

อินแฮไม่เข้าใจที่อูฮยอลบอกว่าเขาต้องการเลือดที่เปี่ยมไปด้วยความรักของเธอ อูฮยอลเสนอข้อตกลงว่าถ้าอินแฮให้เลือด ของเธอกับเขา เขาจะออกจากคฤหาสน์เอง ในขณะเดียวกัน แฮวอนขอให้อินแฮจัดงานปาร์ตี้เพื่อจะได้ใกล้ชิดกับอูฮยอล ทุกอย่างดูราบรื่นดี แต่อินแฮกลับไม่สามารถสลัดความรู้สึกไม่สบายใจออกไปได้เลย

อูฮยอลและอินแฮเกิดความรู้สึกแปลกๆ ต่อกันหลังจากปาร์ตี้ โดชิกรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นระหว่างพวกเขา จึงพยายามแยกทั้งคู่ออกจากกันโดยบอกให้อินแฮรู้ว่าอูฮยอลเป็นแวมไพร์ แต่อินแฮกลับเข้าข้างอูฮยอลแทน แฮวอนได้โทรหาอูฮยอลในสภาพมึนเมา และขณะที่เขากำลังไปส่งเธอ เขาก็ได้ค้นพบความจริงที่น่าตกใจ

ระหว่างที่ดูแลอูฮยอล อินแฮและอูฮยอลก็ได้ยืนยันความรู้สึกที่มีต่อกัน พวกเขาใช้เวลาร่วมกันในขณะที่ช่วยดูแลมินแจ ตามคำขอของควังอก ส่วนโดชิกที่ร่วมมือกับมานฮวีก็เริ่มสงสัยว่าอูฮยอลเป็นครึ่งแวมไพร์ และเมื่อได้รู้ว่าอูฮยอล ต้องการเลือดของอินแฮเพื่อที่จะกลายเป็นมนุษย์ โดชิกก็เริ่มไล่ล่าอูฮยอลทันที

อูฮยอลไม่สามารถให้อภัยตัวเองเมื่อสัญชาตญาณของแวมไพร์ทำให้เขาสูญเสียการควบคุมเมื่อเห็นเลือดของอินแฮ เขาต้องทนทุกข์กับชะตากรรมอันโหดร้ายที่ทำให้เขาไม่สามารถอยู่กับอินแฮได้ เขาจึงตัดสินใจไปจากอินแฮ ทางด้านโดชิกเมื่อได้รู้ว่าอูฮยอลคือครึ่งแวมไพร์ที่ตัวเองตามหา เขาก็สั่งให้มานฮวีจับตัวอูฮยอลไว้

พ่อที่อินแฮรอคอยมานานได้กลับมา แต่บาดแผลทางจิตใจทำให้เธอยอมรับพ่อได้ยาก ในขณะเดียวกัน สุขภาพของอูฮยอลก็ทรุดลงเรื่อยๆ ทำให้ซังแฮและดงซอบเศร้าใจอย่างมากเมื่อตระหนักได้ว่า เวลาของเขาเหลืออีกไม่มากแล้ว และเมื่อมานฮวีไม่สามารถจับตัวอูฮยอลมาได้ โดชิกจึงจัดการลงมือด้วยตนเอง

"ถึงแม้หัวใจไม่เต้น ยังเจ็บได้ขนาดนี้" แม้อูฮยอลจะจากอินแฮไปเพื่อให้ดีกับตัวเธอเอง แต่ความโหยหากลับไม่จางหายไป อินแฮคิดถึงอูฮยอลและออกตามหาเขาที่หายตัวไปอย่างกะทันหัน ในจังหวะนั้นมานฮวีก็ไปที่เกสต์เฮาส์ ทำให้อินแฮตกอยู่ในอันตราย ยิ่งไปกว่านั้น ข่าวลือที่ว่ามีแวมไพร์อาศัยอยู่ในคฤหาสน์ก็แพร่สะพัดไปทั่ว

"อูฮยอลยอมรับความจริงที่ว่าตัวเองเหลือเวลาไม่มากแล้ว เขาตัดสินใจใช้เวลาที่เหลืออยู่กับอินแฮ ทางด้านโดชิก เมื่อรู้ว่าอูฮยอลกำลังจะตายก็ร้อนใจเช่นกัน อูฮยอลและอินแฮจะสามารถรักษาความรักของพวกเขาไว้ได้จนถึงที่สุดหรือไม่"